Praters zijn de boosdoeners

Waarom houdt effectiviteit ons zo bezig? We werken zo’n 8 uur per dag, of meer. Tijdens die werkuren kunnen we onze tijd grofwerk aan vier dingen besteden: Denkenof Doen, Praten of Luisteren. Er wordt veel gesproken over (het gebrek aan) executiekracht. Vooral managers hebben het daarover. De oplossing is obvious. Waarom willen we het niet zien?

Voor vooruitgang is denken en doen nodig. Overal waar ik kom, is een groot gebrek aan DOEN. Een erkend probleem. Ik sta bekend als een doener, en dus wordt het gewaardeerd als ik in een organisatie het gebrek aan daadkracht compenseer.

Verontrustend is dat men niet ziet dat er ook een gebrek is aan denkkracht. Denken is onzichtbaar; en in tijden waar aandeelhouders elk kwartaal weer willen zien hoe de zaken staan, neemt men niet echt tijd om te denken. Terwijl denken zo enorm nodig is. Want denken gaat aan het doen vooraf. Goed denken, leidt tot het juiste doen.

Maar denkers worden niet gewaardeerd. Dus trekken ze zich terug in de spelonken van de organisaties en verrichten hun denkwerk zo onzichtbaar mogelijk. Denken is voor hen een urgentie. Denkers moeten denken. Dat is niet te stoppen. Het is geweldig wat deze denkers een organisatie te bieden hebben, maar ze hebben zich bijna onvindbaar gemaakt, want ze zijn ‘lastig’, ongeliefd en bovenal ondergewaardeerd.

Nee, in organisaties zijn de “grote jongens” de mannen en vrouwen met de grote mond. De praters. Zij houden de vergaderingen, boards, stuurgroepen in stand. Waar keer op keer weer gepraat wordt.

En dat terwijl op het domein van sociale interactie (praten en luisteren) juist veel meer waarde zit in het luisteren. Slechts een enkeling bekwaamt zich in de kunst van het luisteren; mooie stof voor het denken, gevolgd door het doen.

In onze steroïde wereld staan de praters op het voetstuk. Praten, praten, maar als het op doen aankomt is het stil in de boardroom. Dan wordt het tijd om te delegeren. Niet zelf aan de bak, maar opdrachten geven; nog meer praten. En als het tegenzit vervolgt op een lager niveau hetzelfde ritueel.