The smell of the place ENGLISH VERSION

by | Jun 3, 2020 | human potential, transformation

In the video about ‘the smell of the place’ I tell about the original talk of Professor Ghosal from 1995. During the World Economic Forum in Davos he shared this concept. Although there is a recording of this talk, the quality is poor and the story is difficult to follow.

That’s why I made a transcript of his talk, which is really worth reading. In addition I have developed a ‘do-it-yourself’ approach for a ‘smell-o-meter’, to work with your team, within your organization, on the improving the smell of your place.

 

Click Here to go to the downloads

The smell of the place

by | May 28, 2020 | transformation

In de video over ‘the smell of the place’ vertel ik over de originele talk van professor Ghosal uit 1995. Tijdens het World Economic Forum in Davos vertelde hij over dit concept. Hoewel er een opname is van deze talk, is de kwaliteit matig en is het verhaal lastig te volgen.

Ik heb daarom een transcript gemaakt van deze talk, die echt de moeite waard is. Daarnaast een ‘doe-het-zelf’ aanpak voor een ‘smell-o-meter‘, om met je team, binnen je organisatie werk te maken van the smell of the place.

 

Klik hier voor de downloads
Alles is energie – of – Wat er gebeurde toen ik mijn auto verkocht.

Alles is energie – of – Wat er gebeurde toen ik mijn auto verkocht.

by | May 27, 2020 | de mens van morgen, homo conexus

Vandaag heb ik mijn auto verkocht. Mijn Mini, waar ik sinds 2014 met veel plezier in gereden heb. Sinds januari rij ik electrisch, en de Mini – met inmiddels veel kilometers op de teller – had zijn dienst gedaan.

Ik was niet voorbereid op het gevoel dat ik kreeg toen ik wegliep bij de ANWB, waar ik mijn auto achterliet. Een gevoel dat ik jaren geleden ook had. Alsof er een last van mijn schouders viel. Alsof ik ineens veel meer lucht kreeg. Alsof de zon meer dan normaal ging schijnen. En dat voor een auto. Ik heb niks met auto’s.

De mini en ik. Het was een mooie combi. Klein en wendbaar. Overzichtelijk. Ik ben heel blij met die auto geweest. Bij de keuze van een nieuwe auto, had ik maar een paar wensen. 100% electrisch – niet een beetje, maar all the way – , voldoende actieradius en niet te groot want hij moet goed passen op mijn vaste parkeerplek, waar ik ook nog twee fietsen heb staan. De auto koos ik uit op advies van de leasemeneer. Ik heb er niet in gereden; ik heb er niet eens in gezeten. Ik vertrouwde erop dat het wel ok zou zijn. Mijn eerste reactie, toen de auto afgeleverd werd, was ‘wat is ie groot!’. Maar met parkeercamera’s en overal piepjes kan ik er prima mee uit de voeten. Niet veel mensen zouden een auto zo kopen. Maar ik zei al, ik heb niks met auto’s.

Terug naar dat gevoel. Die verlichting. Vijf jaar geleden – ik had de mini toen nog geen jaar –had ik dat gevoel ook, toen ik besloot ik mijn relatie te verbreken. Omdat ik mijn leven wilde leiden op mijn eigen voorwaarden; me niet langer te richten op de verwachtingen van anderen. To stop living other people’s dreams, en de weg vrij te maken voor mijn eigen dromen.

Mijn partner had de mini voor mij uitgekozen; hij had wel iets met auto’s. De mini is solide en sportief; een auto waar hij wel in wilde rijden, zo af en toe. Ik vond het prima. Leuke auto voor iemand die niks heeft met auto’s.

En nu vandaag voel ik een opluchting als ik de mini achterlaat, die vergelijkbaar is met het gevoel van het moment waarop ik besloot mijn relatie te verbreken. Deze mini, hoe blij ik er ook mee ben geweest, had blijkbaar veel energie in zich, van iets waar ik afstand van wilde nemen. En vandaag realiseer ik me dat die mini het laatste ‘grote’ ding is, wat verbonden is aan ‘toen’. Het huis waar we samen in woonden, verkocht ik twee jaar geleden. Ook toen die verlichting. Inmiddels heb ik mijn eigen leven ingericht. Mijn eigen grote keuze’s gemaakt. Ik ben mijn eigen dromen aan het leven en voel de energie stromen als ik dicht bij mezelf blijf.

Hoe mooi is het om te luisteren naar je gevoel. Zonder woorden heeft het je veel te vertellen. Zoals vandaag. Het laat mij zien dat alles energie is. Positief of negatief. En dat het de kunst is om positieve energie de ruimte te geven en negatieve energie in je leven op te ruimen. De grote schoonmaak. Dit was de laatste stap. Dag mini.

PS: Dit is een mooi voorbeeld van ‘jezelf middenin een verhaal zetten’, waar deze video over ging.

The only message that matters

The only message that matters

by | Apr 16, 2020 | de mens van morgen, homo conexus

Today would have been amazing. I was so looking forward to this. To share my story and pass on the insights that have helped me so much.

But the universe took a different turn. Making today ‘just another day’ in the Corona lockdown period. So this morning I am sitting at my desk in the living room. Showing up for the work and starting the day with a blog. Writing as an alternative to speaking.

I have been thinking of what I can give you that would be of value. Not just today, but what could stay with you and be of value any day. It’s easy.  In essence there is only one message that really matters. Just five words that say it all.

So this is what I would like to share with you. These five magical words. And please, pass it on. Because if we all understand and live these words, we will be in a good place. Whatever happens, we will know that we are in it together. You and me.

There is no better way of sharing these five words with you, than with the amazing short film that the French director and actress Maylis de Poncins made. In just two minutes:

Je suis donc tu es.  That’s it. It says it all. I am because you are. We are in this life together. We are humans, social creatures. Our connectedness is part of who we are.

This video has helped me, with the powerful metaphor of the yellow and black balls, to instantly feel when a black ball situation is happening. And now I have a choice. I can catch the black ball and pass it on. Or … I can leave it where it is. Instead of catching it I share a yellow ball to turn the situation. It’s as easy as that.

Just take this image with you. And you’ll see that you too will be able to spot the black ball situations and turn them into something positive. Pass on positivity, and care for each other.

I am because you are. Thank you, for being you.

 

Slowing down

Slowing down

by | Apr 6, 2020 | homo conexus, transformation

Or ‘How our rollercoaster ride turned into a snail trail’.

Slowly but surely our life is slowing down. There is no need to rush, to speed things up, to continue to run.
While a new reality is dawning, this slower pace allows us to see where we are.
It allows us to see what we need to see to redesign our life, our economy, our system.

To value nature, each other, connectedness and the diversity in humanity.
To realise it’s not stuff that makes us happy. It’s not things we need.

What we need is to be able to see the bigger picture.
To know we are in this together.
To feel connected and to do something that matters.

That’s all. It’s enough. We can save the world.
We see. We know. We feel. And then we do.